Rozwijasz się czy się zużywasz? Sprawdź, czy karmisz swoje talenty [ROZMOWA]

"Psychologiczna Audycja Nienazwana" na okres wakacji znika z anteny. Przed nami letnia przerwa, ale zanim pozwolimy sobie na odpoczynek, mamy dla słuchaczy coś wyjątkowego. Gościem ostatniego odcinka sezonu była Emilia Nikoniuk ,ekspertka w zakresie pracy z talentami i rozwoju osobistego. Tematem spotkania były potrzeby talentów. To rozmowa pełna wglądów, przykładów i inspiracji, która zaprasza do refleksji nad własnym potencjałem.

Emilia pojawia się w audycji regularnie, a jej obecność zawsze związana jest z odkrywaniem talentów, tych nazwanych, odkrytych, ale też tych ukrytych głęboko pod powierzchnią codzienności. Tym razem rozmowa zeszła jeszcze głębiej, do warstwy potrzeb, które kryją się za każdym talentem.

Czy talenty w ogóle mają potrzeby?

To pytanie może zaskakiwać, ale okazuje się, że talenty, choć nie są osobnymi bytami, mają swoje wymagania. Są jak ukryte mechanizmy, które stale wpływają na nasze decyzje, emocje i sposób reagowania na świat. Gdy są rozpoznane i „nakarmione”, działają jak wewnętrzny kompas. Gdy są ignorowane, mogą prowadzić do frustracji, przemęczenia i niezrozumienia siebie.

Emilia Nikoniuk porównuje talent do góry lodowej. Na powierzchni widzimy tylko jego wierzchołek, zewnętrzne przejawy, konkretne umiejętności, zachowania czy reakcje. Ale cała reszta jest zanurzona w wodzie i pozostaje niewidoczna. To właśnie tam, pod powierzchnią, znajdują się prawdziwe potrzeby naszych talentów. I jeśli chcemy naprawdę dobrze je wykorzystywać, musimy się nauczyć w nie wsłuchiwać.

Praca z talentami to nie wysiłek. To inspiracja

W toku rozmowy wybrzmiewa bardzo ważna różnica. Kiedy działamy w obszarze naszych słabości, potrzebujemy ciągłej motywacji. Ale kiedy rozwijamy nasze talenty, nie potrzebujemy motywować się na siłę. Działanie staje się naturalne, płynące z wnętrza. To inspiracja, a nie przymus. I w tym tkwi ogromna siła. Rozwijając nasze mocne strony, doświadczamy lekkości, zaangażowania i radości z działania.

Pojawia się też rozróżnienie na potrzeby ciała i potrzeby mentalne. Tak jak organizm potrzebuje snu, wody i jedzenia, tak samo talenty potrzebują określonych warunków, by mogły w pełni działać. Jeśli ich nie karmimy, czujemy pustkę, napięcie, smutek. Przykład? Osoba z talentem naprawiania stale szuka tego, co nie działa. Jeśli nie ma przestrzeni na rozwiązywanie problemów, czuje się niespełniona. Brak możliwości wyrażania tego potencjału prowadzi do frustracji.

Czy można ignorować swoje talenty?

Tak, można. Ale one i tak będą próbowały się wydostać. Nie chodzi o to, by wszystkie talenty zawsze eksponować, ale by nauczyć się nimi zarządzać. Nieświadome działanie w oparciu o talenty może być dla nas i otoczenia trudne. Osoba z silnym talentem komunikacji, która nie wie, że jej potrzeba to wyrażanie myśli, może być odbierana jako gaduła. Dziecko z talentem aktywatora może być uznane za nadpobudliwe, choć jego potrzeba to po prostu działanie i zmienność. A z kolei dziecko wycofane nie musi mieć problemów, może po prostu funkcjonować w oparciu o talenty z grupy myślenia strategicznego czy budowania relacji, które nie potrzebują ekspozycji.

Talenty można karmić dobrze lub byle jak

Jeśli idziemy głodni do sklepu, sięgamy po to, co szybkie i niekoniecznie zdrowe. Tak samo jest z talentami. Można je zaspokajać „na szybko”, byle jak, nieświadomie. Ale można też nauczyć się rozpoznawać ich potrzeby i świadomie je karmić. Przykład? Talent komunikacji może objawiać się w paplaninie, ale może też zamienić się w sztukę opowiadania historii, edukację, inspirujące wystąpienia.

Rozpoznanie swoich talentów to nie koniec, tylko początek. Bo za każdym talentem stoi pytanie: czego ja tak naprawdę potrzebuję, by rozkwitnąć? A potem kolejne: jak mogę to sobie dać w sposób, który mnie wzmacnia, a nie wyczerpuje?

Zrozumienie talentów to nie psychologiczna moda. To konkretne narzędzie

Emilia Nikoniuk odniosła się także do badań Instytutu Gallupa, który stworzył system nazwany CliftonStrengths, słynne testy talentów, które pomagają zidentyfikować nasze naturalne predyspozycje. Gallup wykonał olbrzymią pracę, by sklasyfikować talenty, pogrupować je i nadać im znaczenie. Powstały cztery główne domeny: wywieranie wpływu, budowanie relacji, myślenie strategiczne oraz realizowanie zadań – a każda z nich wiąże się z określonymi potrzebami.

I właśnie z tymi potrzebami powinniśmy nauczyć się pracować. Świadomość, które z naszych działań wypływają z talentu, pozwala podejmować bardziej trafne decyzje, tworzyć lepsze relacje i co najważniejsze rozumieć siebie. A to klucz do życia w zgodzie ze sobą. Zachęcamy do wysłuchania pełnej rozmowy z Emilią Nikoniuk, którą poprowadziła Aleksandra Hotowy.

To była wyjątkowa rozmowa. Nie tylko dlatego, że zamykała sezon, ale też dlatego, że dała konkretną wskazówkę na lato: zamiast szukać w sobie tego, co trzeba poprawić, warto spojrzeć na to, co już działa. I pozwolić sobie rozwijać talenty w zgodzie z ich potrzebami. Jeśli kiedykolwiek czułeś, że coś w tobie woła o uwagę, ale nie potrafisz tego nazwać, ta rozmowa może stać się twoim drogowskazem. Nie trzeba być ekspert