Pokochaj siebie to nie egoizm, lecz fundament szczęśliwego życia. [ROZMOWA]

Miłość do siebie, czym jest naprawdę?

W codziennym języku często mówimy o miłości do siebie w sposób powierzchowny, myląc to z narcyzmem czy egocentryzmem. Tymczasem, jak tłumaczy Agnieszka Czajkowska-Wendorf prawdziwa miłość do siebie oznacza coś zupełnie innego: życzliwość wobec samego siebie, szacunek, wyrozumiałość i umiejętność wybaczania sobie błędów.

Nie chodzi o to, by stawiać się ponad innymi, lecz by traktować siebie tak, jak traktujemy bliską nam osobę. To sztuka doceniania własnych osiągnięć, zauważania zalet i wybaczania sobie potknięć. Niestety, wiele osób potrafi być pełnych empatii wobec przyjaciół, a dla siebie, nadmiernie surowych i krytycznych.

Miłość do siebie oznacza, że ty jesteś dla siebie dobra, życzliwa, że sobie nie dokupujesz, nie biczujesz się… chodzi o taką życzliwość, którą często mamy dla innych ludzi.

- Agnieszka Czajkowska-Wendorff, psycholożka, psychoterapeutka

Brak miłości do siebie ujawnia się w wielu sferach: od braku poczucia zasługiwania („inni mogą, ale ja nie”), przez nieustanne udowadnianie swojej wartości kolejnymi kursami i osiągnięciami, aż po relacje, w których godzimy się na brak szacunku lub zbyt wiele dajemy, zapominając o sobie.

Źródła takiej postawy często sięgają dzieciństwa, wychowania w warunkowej miłości („kochamy cię, jeśli jesteś grzeczny, posłuszny, masz dobre oceny”), czy doświadczenia nadmiernej krytyki. W dorosłości owocuje to brakiem pewności siebie, poczuciem winy i przekonaniem, że dbanie o siebie to egoizm.

Czy miłość do siebie to egoizm?

Jednym z najczęstszych błędnych przekonań jest utożsamianie miłości do siebie z egoizmem. „Nie bądź egoistką, nie myśl tylko o sobie”  takie zdania wielu z nas słyszało w dzieciństwie. Z czasem wdrukowały się one w schematy myślenia.

Agnieszka Czajkowska-Wendorf wyjaśnia jednak jasno: miłość do siebie to nie egoizm, lecz zdrowa troska o własne dobro. To dbanie o siebie na równi z dbaniem o innych, zgodnie z zasadą: miłuj bliźniego swego jak siebie samego.

To nie jest egoizm, miłość do siebie to jest dbanie o siebie. Zobacz, w Piśmie Świętym jest napisane: 'Miłuj bliźniego swego jak siebie samego' – nie mniej, nie więcej, tylko tak samo.

- Agnieszka Czajkowska-Wendorff, psycholożka, psychoterapeutka

Dlaczego to takie ważne? Bo jeśli nie potrafimy być łagodni dla siebie, trudno nam być w pełni łagodnymi dla innych. Nasze dzieci, partnerzy czy przyjaciele uczą się od nas poprzez obserwację jeśli widzą, że ciągle się krytykujemy, nie umiemy doceniać własnych działań i wciąż szukamy potwierdzenia wartości w oczach innych, to taki wzorzec przekazujemy dalej.

Psycholożka dodaje, że brak miłości do siebie często prowadzi do trudnych, zaborczych lub toksycznych relacji. Gdy nie wierzymy, że jesteśmy godni miłości, boimy się porzucenia, bywamy nadmiernie zazdrośni albo odwrotnie – pierwsi kończymy relację ze strachu przed zranieniem. To pułapki, z których wyjściem jest właśnie nauka akceptacji siebie.

Jak budować miłość do siebie?

Droga do miłości własnej to proces. Jak mówi Agnieszka Czajkowska-Wendorf, nie dokonuje się go „na hurra”, a codziennymi, drobnymi krokami. I choć wewnętrzny krytyk potrafi być głośny, można nauczyć się go oswajać i zastępować jego głos bardziej życzliwym.

Pięć minut jest więcej niż zero, więc ja mam prawo być z siebie dumna… nawet codzienna, mała praktyka jest aktem miłości do siebie.

- Agnieszka Czajkowska-Wendorff, psycholożka, psychoterapeutka

Kilka praktycznych wskazówek psychoterapeutki:

• Zauważ swoje dobre strony. Każdego dnia nazwij trzy cechy, umiejętności lub elementy wyglądu, które w sobie cenisz. Jeśli trudno ci to zrobić – poproś życzliwą osobę o pomoc.
• Doceniaj swoje działania. Zastanów się każdego dnia: za co mogę być wdzięczna sama sobie? To może być drobiazg, ugotowany obiad, uśmiech podarowany komuś, pięć minut ćwiczeń.
• Znajduj czas dla siebie. Pięć minut dziennie spędzonych na czymś przyjemnym – filiżance kawy, lekturze książki, krótkim spacerze – to już przejaw miłości do siebie.
• Uważaj na język, jakim się do siebie zwracasz. Zamiast mówić „jaka głupia jestem” – zatrzymaj się i popraw: „popełniłam błąd, to się zdarza”.
• Rozmawiaj z krytykiem. Gdy odzywa się w głowie, zastanów się: czyj to głos? Rodzica, nauczyciela, koleżanki? A potem odpowiedz mu stanowczo: „Pięć minut ćwiczeń to więcej niż zero, mam prawo być z siebie dumna”.

To właśnie codzienna praktyka, drobne gesty, życzliwe myśli i łagodniejsze podejście do samej siebie sprawiają, że miłość do siebie stopniowo się umacnia.

Psycholożka podkreśla, że to proces na całe życie. Trudne doświadczenia, kryzysy czy toksyczne relacje mogą osłabiać naszą samoakceptację. Ale właśnie wtedy szczególnie ważne jest sięganie po wsparcie, terapię, rozmowy z bliskimi czy proste, codzienne praktyki. 

Dlaczego warto pokochać siebie?

Miłość do siebie to nie luksus, lecz fundament. Dzięki niej łatwiej budować zdrowe relacje, podejmować dobre decyzje, cieszyć się codziennością i czuć się spełnionym. To także dar, który przekazujemy innym, naszym dzieciom, partnerom, przyjaciołom.

Agnieszka Czajkowska-Wendorf przyznaje szczerze, że sama przez wiele lat była dla siebie nadmiernie krytyczna. Dopiero praca terapeutyczna i codzienna praktyka nauczyły ją łagodności i akceptacji. I właśnie dlatego dziś z pasją zachęca innych, by również odważyli się pokochać siebie. Posłuchajcie całej rozmowy, jaką Aleksandra Hotowy przeprowadziła z gościem.

 "Psychologiczna Audycja Nienazwana"  pojawia się antenie Radia Tczew w każdy czwartek po godzinie 15:00.